โดยปกติการให้กู้ยืมเงินตั้งแต่สองพันบาทหรือกว่านั้นขึ้นไปต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้กู้มาแสดง มิฉะนั้นจะฟ้องร้องและบังคับคดีกันไม่ได้  แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมักจะมีการหยิบยืมเงินกันโดยอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันและไม่ได้ทำหนังสือสัญญากู้ต่อกันไว้  เมื่อถึงเวลาชำระหนี้กลับผิดนัดชำระหนี้ ครั้นจะฟ้องคดีก็ดำเนินคดีไม่ได้เพราะไม่มีสัญญากู้ยืมเงินกันไว้  กรณีดังกล่าวต้องพิจารณาต่อไปว่าพฤติการณ์การให้กู้ยืมเงินกันเป็นอย่างไร เข้าเงื่อนไขหรือหลักเกณฑ์กฎหมายอื่นใดที่สามารถเรียกร้องหนี้เงินกู้ดังกล่าวได้หรือไม่ เช่น การโอนเงินกู้ทางระบบบัญชีธนาคาร การติดต่อทางโปรแกรมไลน์ พยานที่รู้เห็นการกู้ยืม การยอมรับข้อเท็จจริงเกี่ยวกับข้อมูลการรับเงิน และพยานหลักฐานอื่นต่างๆ รวมทั้งประเภทคดีที่จะฟ้องต่อศาลว่าดำเนินการในรูปแบบใด หรือคดีในลักษณะใด  การกระทำดังกล่าวเป็นธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์หรือไม่ มีการเรียกร้องดอกเบี้ยกันอย่างไร มีการชำระหนี้แล้วเพียงใด  หากมีข้อเท็จจริงต่างๆ ที่เข้าเงื่อนไขของกฎหมายอื่นที่บัญญัติรองรับไว้สำนักงานฯ เห็นว่าก็ย่อมดำเนินคดีเรียกร้องเงินกู้คืนได้แม้ไม่ได้ทำสัญญากู้ต่อกันไว้ก็ตาม

               และในส่วนของผู้กู้ยืมเองในกรณีที่ทำสัญญากู้ยืมต่อกันไว้  กฎหมายกำหนดให้นำสืบเรื่องการใช้เงิน (การชำระหนี้เงินกู้คืน) ได้ในกรณีมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้ให้กู้มาแสดง เอกสารสัญญากู้ได้แทงเพิกถอน หรือเวนคืนสัญญากู้แล้ว  หากไม่มีข้อเท็จจริงที่จะใช้นำสืบได้ดังกล่าว แต่มีการชำระหนี้เงินกู้ผ่านระบบการโอนเงินของธนาคาร สำนักงานฯ เห็นว่าก็ย่อมสามารถนำสืบหักล้างตามบทบัญญัติที่กฎหมายอื่นกำหนดรองรับไว้ได้เช่นเดียวกัน  By www.siaminterlegal.com