ในทางปฏิบัติเมื่อถูกต้องหาว่ากระทำความผิดอาญา ปัญหาที่พบเห็นบ่อยครั้งคือเรื่องของการเรียกค่าวิ่งเต้น  และเมื่อโดนเรียกร้องแล้วได้ชำระเงินไปแต่กลับไม่ได้มีการวิ่งเต้นจริงหรือไม่อาจทำการวิ่งเต้นได้จริงก็หลบหนีหายไป  เมื่อถูกดำเนินคดีก็มักจะต่อสู้ว่าไม่ใช่ผู้เสียหายเนื่องจากไม่ใช่ผู้เสียหายโดยนิตินัยเพราะเป็นคนมอบเงินให้ไปวิ่งเต้น  กรณีดังกล่าวหากผู้หลอกลวงเป็นฝ่ายไปเรียกเงินเพื่อตอบแทนในการไปวิ่งเต้นโดยไม่มีเจตนาตั้งแต่แรกที่จะวิ่งเต้น และผู้หลอกลวงก็ไม่มีเจตนาที่จะไปวิ่งเต้นให้หรือรู้อยู่แล้วว่าไม่สามารถวิ่งเต้นได้  ซึ่งถือว่าเป็นการหลอกลวงโดยแสดงข้อความอันเป็นเเท็จ และถือว่าคนที่ให้เงินนั้นได้รับความเสียหายเป็นพิเศษเป็นผู้เสียหายโดยนิตินัยมีอำนาจฟ้องในความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 143 ได้ และถือไม่ได้ว่าผู้มอบเงินให้มีส่วนร่วมในการกระทำความผิด  โดยผู้หลอกลวงนั้นย่อมมีความผิดฐานเรียกเงินตอบแทนการที่จะจูงใจเจ้าพนักงานโดยวิธีการอันทุจริตหรือผิดกฎหมายให้กระทำการในหน้าที่ตามมาตรา 143 แม้ผู้หลอกลวงจะไม่ได้มีเจตนาที่จะจูงใจเจ้าพนักงานแต่เป็นเพียงการหลอกลวงเอาเงินก็ตาม  ดังนั้นการจะฟ้องเรียกเงินคืนได้หรือไม่ต้องดูข้อเท็จจริงในแต่ละคดีประกอบด้วย  By www.siaminterlegal.com