การออกเช็คเพื่อชำระหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตามกฎหมาย หากมีลักษณะเจตนาไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค หรือขณะออกเช็คไม่มีเงินในบัญชี หรือให้ใช้เงินจำนวนสูงกว่าเงินที่มีอยู่ในบัญชีในขณะที่ออกเช็ค หรือถอนเงินออกจากบัญชีจนจำนวนเงินเหลือไม่พอใช้เงินตามเช็ค หรือห้ามธนาคารใช้เงินตามเช็คโดยเจตนาทุจริต ย่อมมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2534 มาตรา 4  ประเด็นที่เกิดขึ้นจำนวนไม่น้อยคือเจ้าหนี้ประสงค์ให้ลูกหนี้สั่งจ่ายเช็คไว้ เนื่องจากจะใช้เช็คในการบีบบังคับให้เป็นความผิดอาญาอีกทางหนึ่ง นอกเหนือจากการดำเนินคดีแพ่ง  ซึ่งหลักการดังกล่าวมักจะกระทำกันส่วนมากของวงการใช้เช็คชำระหนี้  แต่หากศึกษาให้ดีแล้วจะเห็นว่าแม้จะมีการสั่งจ่ายเช็คแก่กันก็อาจไม่เป็นความผิดอาญาได้  ดังนั้นเมื่อถูกหมายเรียกจากพนักงานสอบสวน หรือได้รับหมายนัดไต่สวนมูลฟ้องและสำเนาคำฟ้องจากศาลแล้วต้องพิจารณาให้ดีก่อนว่าการกระทำดังกล่าวเป็นความผิดอาญาหรือไม่อย่างไร  โดยต้องพิจารณาก่อนว่าพฤติการณ์ในการจ่ายเช็คนั้นเกิดขึ้นอย่างไร อยู่ในความรับรู้หรือรู้เห็นของโจทก์เพียงไร ขณะออกเช็คโจทก์ทราบดีหรือไม่ว่าจำเลยไม่มีความสามารถที่จะจ่ายเงินตามเช็คได้อยู่แล้วแต่ต้นหรือไม่  และการที่โจทก์ยอมรับเช็คนั้นไว้เพื่อเหตุผลใด และถือว่าเป็นเช็คค้ำประกันหนี้หรือไม่ และการออกเช็คเป็นเพียงการนำคดีอาญามาบีบบังคับจำเลยอีกทางหนึ่งเท่านั้น ย่อมไม่มีความผิดทางอาญา  และไม่ใช่ต้องถือข้อความที่เป็นลายลักษณ์อักษรเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น  หลักการนี้สามารถนำไปประยุกต์ต่อสู้คดีเช็คได้ทั้งสิ้น ซึ่งต้องดูข้อเท็จจริงเป็นรายกรณีไป  By www.siaminterlegal.com