ข้อหาที่เกิดขึ้นจำนวนมากอีกอย่างหนึ่ง คือ ข้อหาทำร้ายร่างกายจนเป็นเหตุให้ได้รับอันตรายสาหัส ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297  ซึ่งมาตราดังกล่าวมีลักษณะของเหตุอันตรายสาหัสหลายประการ  แต่สำนักงานฯ ขอหยิบยกเหตุยอดนิยมที่มักถูกตั้งข้อหาหรือถูกฟ้องบ่อยๆ คือ 297 (8) คืออันตรายสาหัสโดยต้องทุพพลภาพ หรือป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วัน หรือจนประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกินกว่า 20 วัน  ซึ่งในทางปฏิบัติจะใช้การอ้างอิงของแพทย์เป็นหลักว่าควรต้องรักษาเป็นเวลากี่วันกี่เดือน  ประเด็นดังกล่าวจะใช้เป็นมาตรฐานในการแจ้งข้อหาหรือการฟ้องคดี  ซึ่งการต่อสู้คดีดังกล่าวต้องแล้วแต่ข้อเท็จจริงด้วยโดยต้องประเมินว่าบาดแผลที่เกิดขึ้นนั้นควรจะต้องได้รับการรักษากี่วันหรือไม่  แม้ความเห็นของแพทย์จะเป็นที่น่าเชื่อถือก็ตาม  แต่หากมีข้อเท็จจริงว่าการรักษาคือการเอายามากินที่บ้านย่อมแสดงว่าสามารถไปทำงานหรือทำธุรกิจอื่นได้  และต้องประเมินตำแหน่งของบาดแผล ความลึก ลักษณะบาดแผล อวัยวะเป็นส่วนประกอบด้วย  อีกทั้งความเห็นของแพทย์ที่อ้างว่าต้องรักษานานเกินกว่า 20 วัน ก็เป็นเพียงข้อสันนิษฐานของแพทย์ที่กะประมาณไว้ในขณะทำการตรวจ  ซึ่งไม่แน่นอนว่าจะถูกต้องหรือไม่  บาดแผลจะหายเร็วกว่าที่กำหนดไว้นั้นก็ได้จึงไม่พอฟังว่าบาดแผลทำให้ทุพพลภาพหรือป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาหรือจนประกอบกรณียกิจไม่ได้เกินกว่า 20 วัน อันเข้าลักษณะเป็นอันตรายสาหัส  ดังนั้นเมื่อถูกฟ้องหรือดำเนินคดีจึงต้องดูเท็จจริงต่างๆ ประกอบด้วย  เนื่องจากข้อหาตามมาตรา 297 มีอัตราโทษหนักกว่าข้อหาทำร้ายร่างกายธรรมดา  By www.siaminterlegal.com