เมื่อผู้ประกอบการค้า หรือผู้ประกอบการอุตสาหกรรม ผู้ประกอบหัตถกรรม ผู้ประกอบศิลปอุตสาหกรรมหรือช่างฝีมือ จะเรียกค่าของหรือค่าสินค้าที่ได้ส่งมอบไปแล้วจากการขายหรือจำหน่าย กฎหมายกำหนดให้ต้องใช้สิทธิฟ้องคดีภายในกำหนดอายุความ 2 ปี นับแต่วันที่ถึงกำหนดชำระหนี้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/34(1)  โดยหากลูกหนี้ผิดนัดแล้วโดยคำนวณนับแต่วันที่หนี้ถึงกำหนดชำระหรือวันที่หลังพ้นกำหนดเครดิตที่ให้ลูกค้าชำระได้เป็นกำหนดนับอายุความ  ผู้ประกอบการค้า บริษัท หรือโรงงานบางแห่งมักปล่อยเวลาให้หนี้ล่วงเลยจนขาดอายุความและไม่ใช้สิทธิดำเนินคดีจนต้องสูญเสียหนี้จำนวนมาก ซึ่งอาจเกิดจากความไม่รู้ข้อกฎหมายหรือการหลงเชื่อการหลอกลวงดึงคดีให้ขาดอายุความของฝ่ายตรงข้ามก็ตามเป็นเหตุให้ไม่ได้รับชำระหนี้ใดๆ  กรณีดังกล่าวส่วนมากมักเป็นเรื่องของการผิดสัญญาเพื่อซื้อสินค้าเพื่อนำไปขายต่ออีกทอดหนึ่ง

                 หากเป็นเรื่องกรณีซื้อสินค้าเพื่อนำไปผลิตหรือนำไปพิมพ์ขายต่อหรือนำไปใช้ประโยชน์ ย่อมเป็นการกระทำที่ทำไปเพื่อกิจการของผู้ซื้อนั้นเองจะมีกำหนดอายุความ 5 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 193/33 (5)

                 ดังนั้น ผู้ประกอบการผู้ขาย หรือโรงงาน บริษัท ห้างร้านต่างๆ  ย่อมจะต้องเข้าใจบทบัญญัติเกี่ยวกับการฟ้องคดีการผิดสัญญาซื้อขายในแบบต่างๆ ด้วย  เนื่องจากวิธีการและรูปแบบการดำเนินคดีมีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง อีกทั้งยังมีวิธีกลโกงต่างๆ ของลูกหนี้หรือทนายความที่คอยแนะนำเพื่อไม่ต้องชำระหนี้อีกด้วย By www.siaminterlegal.com