เมื่อผู้กระทำผิดรับสารภาพว่ากระทำผิดจริงแล้วสิ่งที่คาดหวังต่อมาคือให้ศาลรอการลงโทษไว้  ความสำคัญของการขอให้ศาลรอการลงโทษจึงเป็นเรื่องเทคนิคและความชำนาญเฉพาะตน  ซึ่งหลักการของการรอการลงโทษตามกฎหมายฉบับใหม่ล่าสุดนั้นผู้กระทำผิดต้องไม่เคยรับโทษจำคุกมาก่อน หรือเคยรับโทษจำคุกมาก่อนแต่เป็นโทษสำหรับความผิดที่ได้กระทำโดยประมาท หรือความผิดลหุโทษ หรือเป็นโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือเคยรับโทษจำคุกมาก่อนแต่พ้นโทษมาแล้วเกินกว่าห้าปีแล้วมากระทำผิดอีก โดยความผิดในครั้งหลังเป็นความผิดที่ได้กระทำโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ  ซึ่งกรณีที่เกิดขึ้นจำนวนมากคือ เคยโดนศาลพิพากษาว่ามีความผิดและอยู่ระหว่างการรอการลงโทษจำคุกแล้วมากระทำผิดซ้ำอีก  ปัญหาคือทำอย่างไรจะให้คดีหลังได้รับการรอการลงโทษอีกครั้ง  การนำเสนอข้อเท็จจริงต่อศาลโดยทนายความจึงนับว่าเป็นความสำคัญอย่างที่สุด  และต้องแสดงให้เห็นว่าการรอการลงโทษไว้ในคดีก่อนนั้นไม่ใช่การผู้กระทำความผิดได้รับโทษจำคุกจริงๆ มาก่อน แม้คดีหลังจะได้กระทำความผิดซ้ำอีกภายในระยะเวลาที่ศาลรอการลงโทษไว้หรือไม่ก็ตามศาลก็สามารถรอการลงโทษหรือรอลงอาญาอีกได้  ดังนั้นการรอการลงโทษหรือรอลงอาญาไม่ถือว่าเป็นการได้รับโทษจำคุกมาก่อนศาลคดีหลังจึงมีคำสั่งให้รอการลงโทษอีกได้ โดยต้องนำเสนอข้อเท็จจริงต่อศาลให้เห็นเหตุอันควรปราณีต่างๆ ตามบทบัญญัติของกฎหมาย  By www.siaminterlegal.com