กฎหมายเกี่ยวกับการกู้ยืมเงินในส่วนของการใช้หนี้กำหนดว่าจะนำสืบเรื่องการใช้เงินได้ต่อเมื่อมีหลักฐานเป็นหนังสืออย่างใดอย่างหนึ่งลงลายมือชื่อผู้ให้ยืมมาแสดง หรือเอกสารหลักฐานการกู้ยืมได้เวนคืนแล้ว หรือได้แทงเพิกถอนในเอกสารนั้นแล้ว   โดยเป็นช่องทางนำสืบพิสูจน์การชำระหนี้เงินกู้  แต่ในความเป็นจริงในการชำระหนี้เงินกู้จะมีใครสักกี่คนที่นำเงินกู้ไปชำระแล้วให้ผู้ให้กู้ลงลายมือชื่อว่าได้รับชำระหนี้เงินกู้ไว้แล้ว หรือนำสัญญากู้คืนหรือฉีกทิ้งหรือขีดฆ่าสัญญาทิ้ง หรือเขียนในสัญญาว่าได้ชำระหนี้แล้ว  ซึ่งในความเป็นจริงคนกู้ก็มักจะใช้วิธีการโอนเงินเข้าบัญชีของผู้ให้กู้แทน  แต่ในทางปฏิบัติที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งผู้ให้กู้เห็นว่ากฎหมายกำหนดวิธีการนำสืบเรื่องการชำระหนี้เงินกู้ไว้เพียงสามประการ  เมื่อเห็นว่าไม่ใช่วิธีการดังกล่าวเลยเกิดเจตนาทุจริตนำสัญญากู้ไปฟ้องคดีต่อศาลอ้างว่ายังไม่เคยได้รับชำระหนี้เลย  หากผู้กู้ไม่ตั้งประเด็นต่อสู้คดีโดยยื่นคำให้การไว้ศาลก็จำต้องพิจารณาคดีไปตามหลักกฎหมายคือถือว่าจำเลยนำสืบเรื่องการนำเงินไปชำระหนี้ตามบัญญัติของกฎหมายไม่ได้ และต้องถูกพิพากษาให้ชำระหนี้แก่โจทก์ทั้งที่ความจริงได้มีการชำระหนี้ไปแล้ว  ดังนั้นเมื่อโดนฟัองจึงควรตั้งประเด็นในการต่อสู้ว่าได้มีการโอนเงินชำระหนี้เข้าบัญชีของผู้ให้กู้แล้ว และหนี้เป็นอันระงับแล้ว  โดยเป็นการชำระหนี้ผ่านธนาคารที่ผู้ให้กู้มีบัญชีเงินฝากเพื่อให้ได้รับชำระหนี้  โดยนำหลักฐานการโอนเงิน และรายการเดินบัญชีของผู้กู้ และผู้ให้กู้แสดงให้เห็นว่ามีการโอนเงินชำระหนี้กันจริง โดยถือว่าผู้ให้กู้ยอมรับชำระหนี้อย่างอื่นแทนการชำระหนี้แล้ว  หนี้เงินกู้ก็เป็นอันระงับไป  ผู้ให้กู้ไม่อาจเรียกให้ชำระหนี้เงินกู้อีกได้  By www.siaminterlegal.com