ความผิดฐานแจ้งความเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 172 คือ การแจ้งข้อความอันเป็นเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญาแก่อัยการ พนักงานสอบสวน หรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญา ซึ่งอาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย  กล่าวคือ มีความผิดอาญาเกิดขึ้นแล้วแต่แจ้งให้ผิดจากความเป็นจริงไป เช่น ไม่เห็นเหตุกาณณ์แต่ให้การว่าเห็น เป็นต้น  ส่วนข้อความอันเป็นเท็จคือข้อเท็จจริงไม่เกี่ยวกับข้อกฎหมาย ดังนั้น กรณีไปแจ้งความตามข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงไม่ผิดฐานแจ้งความเท็จ ส่วนการกระทำที่แจ้งนั้นผู้ถูกแจ้งจะผิดกฏหมายตามที่แจ้งหรือไม่ไม่สำคัญ  หรือมีการกระทำที่ทำให้เข้าใจไปว่ามีการกระทำผิดและได้แจ้งไปตามข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นย่อมไม่ผิดฐานแจ้งความเท็จ กล่าวง่ายๆ คือแจ้งตามความเข้าใจของตนเองย่อมไม่ผิดฐานแจ้งความเท็จ

                  ปัจจุบันมีการดำเนินคดีข้อหาแจ้งความเท็จกันมากมาย เนื่องจากโกรธแค้นที่ถูกแจ้งความดำเนินคดีหรือเป็นการแก้เกี๊ยวในทางคดีเพื่อหวังต่อรองยุติคดี  ซึ่งการจะเป็นความผิดข้อหาแจ้งความเท็จหรือไม่ต้องพิจารณาข้อเท็จจริงและการรับรู้รับทราบข้อเท็จจริงหรือความเข้าใจของผู้แจ้งประกอบด้วย  By www.siaminterlegal.com